ภรรยาซาตาน(ทมิฬ)....ดราม่า บีบคั้นหัวใจ มี E-BOOK

ภรรยาซาตาน(ทมิฬ)

“...เธอรักทั้งที่เค้าแสนร้าย

ยังมิวายเผลอกายผูกรำพันธ์

เขาเสน่หาเพียงชั่วใช่ตัวสำคัญ

ฝืนทนอดกลั้นเป็นดั่ง..ภรรยาซาตาน...”

 

        ประตูห้องพักผู้ป่วยถูกเปิดออกก่อนที่ร่างสูงของธีรัตจะเดินเข้ามาพร้อมกับช่อดอกไม้ช่อใหญ่ในมือ อริสราหัวใจเต้นรัวพลางชะเง้อมองที่ประตูห้องอย่างมีความหวัง...เธอหวังเสมอว่าบางทีคนที่เข้ามาอาจจะเป็นผู้ชายที่เธอรัก ...แต่ก็เป็นเช่นทุกวันที่ผ่านมา ไม่มีแม้แต่เงาของภูบดินทร์...

               “เขาไม่มาหรอกริษา...อย่าเสียใจเพราะคนพรรณนั้นอีกเลยนะ อัญขอร้องล่ะ...แค่นี้ยังเจ็บไม่พออีกเหรอ!!” อัญญาดาพูดขึ้นอย่างเหลืออด เธอไม่อาจทนเห็นเพื่อนในสภาพนี้ได้อีกต่อไป ผู้ชายอย่างภูบดินทร์ไม่ใช่สามีที่ดี เขาไม่สมควรที่จะเป็นพ่อของหลานเธอ!! 

               อริสราไม่ได้พูดอะไรออกมาเพียงแต่ยกมือขึ้นมาแนบลงกับหน้าท้อง ของตัวเองแผ่วเบา ก่อนจะหันหน้ามองเหม่อออกไปนอกหน้าต่าง แววตาเศร้า หมองไร้ซึ่งจุดหมายปลายทาง...หรือว่าเธอควรจะหยุดมันลงแต่เพียงเท่านี้

...ความรักที่แสนเจ็บปวด... ................................................................................................................................................................

               “ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้น จนกว่าคุณจะยอมยกโทษให้และกลับไปด้วยกัน!”

               “นี่คุณ! คุณยังไม่เข้าใจที่ฉันพูดอีกเหรอคะ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน และการที่คุณมายืนทนโท่อยู่ที่บ้านของฉันแบบนี้มันจะทำให้คนอื่นเข้าใจผิดเอาได้!”

               “จะเข้าใจผิดได้ยังไง ในเมื่อผมกับคุณ เราเป็นสามีภรรยากัน อีกอย่างใบหย่าบ้าๆ นั่น ผมก็ฉีกทิ้งไปแล้วด้วย”

               “คุณทำแบบนี้ทำไม!” อริสราถามออกไปเสียงแข็ง เธอไม่เข้าใจเลยว่า ภูบดินทร์กำลังจะทำอะไร เขาต้องการอะไรจากเธอกันแน่ แต่ที่แน่ๆ คือเธอจะไม่มีวันยอมใจอ่อนให้กับเขาอีกเด็ดขาด

               “ผมต้องการคุณ” ชายหนุ่มตอบเสียงหนักแน่นด้วยสีหน้าจริงจัง

               “แต่ฉันไม่ต้องการคุณ!” อริสราพูดขึ้นเสียงแข็งอย่างเยือกเย็นด้วยสีหน้าจริงจังไม่ต่างกัน จนคน ฟังแทบล้มทั้งยืนรู้สึกปวดร้าวไปทั้งหัวใจ ความอ่อนแอมาเยือนโดยไม่ทันได้ตั้งตัว ก่อนจะคิดจะคิดหาเหตุผลเพื่อเหนี่ยวรั้งเธอเอาไว้ในขณะที่หญิงสาวกำลังทำท่าจะหันหลังเดินจากไป “แต่ลูกต้องการพ่อนะริษา!”

               “อย่ามาพูดถึงลูกของฉัน! คุณไม่มีสิทธิ์!” 

               หญิงสาวตะหวาดลั่นอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ เมื่อได้ยินชายหนุ่มพูดถึงลูก ลูกที่เขาไม่เคยต้องการ เพราะฉะนั้นเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะแตะต้องลูกของเธอ

               “ทำไมจะไม่มีสิทธิ์ ในเมื่อเด็กคนนี้ก็เป็นลูกของผมเหมือนกัน”

               “เขาไม่ใช่ลูกของคุณ! เขาเป็นลูกของฉันคนเดียวเท่านั้น!”

               “ริษามีเหตุผลหน่อยได้ไหม แค่คุณคนเดียวจะมีลูกออกมาได้ยังไง”

               “ก็ไม่รู้สิคะ ฉันจำหน้าพ่อเด็กไม่ได้หรอก ช่วงนั้นก็ยิ่งชอบมั่วไม่เลือกอยู่ด้วย คุณเป็นคนพูดเองไม่ใช่เหรอคะ! แล้วแบบนี้คุณจะมั่นใจได้ยังไงว่าเด็กในท้องเป็นลูกของคุณจริงๆ” 

               ภูบดินทร์จุกจนพูดไม่ออก อริสราหยิบยกทุกคำพูดของเขาในวันวานมาตรอกย้ำความเจ็บปวดให้กับเขาในวันนี้ได้อย่างเลือดเย็น แต่สิ่งที่เธอทำมันยังน้อยไปด้วยซ้ำเมื่อเทียบกับสิ่งที่เธอเคยได้รับมา แม้จะรู้สึกร้าวรานเพียงใด แต่ภูบดินทร์ก็ยังแบ่งรับแบ่งสู้และยืนหยัดที่จะขอโอกาสจากเธออีกครั้ง

...............................................................................................................................................................
 

ชอบกดไลท์ใช่กดแชร์เพจนิยายให้กันด้วยนะคะ

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ